दिंडी

दुःख माझे देव झाले,शब्द झाले प्रार्थना;

आरती जी गात आहे तीच माझी वेदना.

मी पुजारी माणसांचा,दुःखितांचा भक्त मी;

आंधळ्यांना वाट दावी तीच माझी अर्चना.

रोज देव्हा-यात आत्मा सांजवाती लावतो;

रोमरोमी जाळणारी ज्योत आहे यातना.

दुःख माझे एक राधा,एक मीरा आणखी;

व्याकुळांच्या गोकुळी मी करू कशाची वंचना?

हुंदक्याचे फूल काढी अंतरंगी स्वस्तिके;

आज दिंडी आसवांची येत आहे लोचना.