पारदर्शी

भेटली तू मला वादळासारखी;

प्रेरणेने दिलेल्या बळासारखी.

मोकळे बोलणे, हासणे मोकळे;

पारदर्शी प्रिये तू जळासारखी.

वाटली तू सुगंधी फुलांची कधी,

अन् कधी तू उन्हाच्या झळासारखी.

आत माझ्या मनी खोल तू बैसली:

मासळीच्या मुखाला गळासारखी.

जीवनाचे दुखी झाड झाले सुखी;

लागली त्यावरी तू फळासारखी.

आज काळास हे काय झाले असे-

संपली रात्र माझी पळासारखी.