राख

वळणावरून तूही जाशील दूर राणी;

होईल फूल माझे निर्माल्य त्या ठिकाणी.

छ्ळतील जीवनाला एकांत जीवघेणे;

होतील दंश लाखो एकेक आठवांनी.

चन्द्राविना नभाच्या रुसतील हाय रात्री;

काढून घेत जावी समजूत तारकांनी.

डोळयांत दीप माझ्या जळतील भावनांचे;

ती आग पापण्यांना लागेल आसवांनी.

सुकुमार काळजाचा पेटेल रोज वणवा;

होईल राख तेव्हा माझी तुझी कहाणी.