७ सप्टेंबर, २०१३

फूल


उभी जिन्दगानी पहाडाप्रमाणे;
तिला लोटतो मी कवाडाप्रमाणे.

तिची आसवेही न होती खरी अन्
तिचे हासणेही लबाडाप्रमाणे.

तुझा हात साधा न हातात माझ्या;
मला भेटली तू घबाडाप्रमाणे.

नको वागवू तू मना,दु:खओझे;
सदा विंचवाच्या बिर्‍हाडाप्रमाणे.

पुढे काढ छाती, करी उंच माथा;
इथे तू जगावे न भ्याडाप्रमाणे.

जगा वाटला मी तुला गूळ माझा;
मला फेकले तू चिपाडाप्रमाणे.

अरे खोल मातीत रुजवी मुळे तू;
तुला फूल येईल झाडाप्रमाणे.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा