निखारे

लाजू नको फूला रे;

मिटवून पाकळ्या रे.

झाला किती दिसाने,

एकांत आपला रे.

तू मौन घेतले पण

हे बोलती शहारे.

ऐन्यात लोचनांच्या,

न्याहाळ तू तुला रे.

भाषेत पापण्यांचा,

समजून घे इशारे.

विझवून टाक आता,

देहातले निखारे.